En ook de tweede levensweek zit erop. Het was een roerige week, waarin ik aan begin van week 2 door mijn rug ging. Het komt nooit goed uit, maar nu al helemaal niet. Dankzij Bas en mijn ouders konden we hier alles zo goed mogelijk op de rit houden. Daardoor zijn er wel minder foto’s aangezien ik niet zomaar even de werpkist kan induiken voor leuke kiekjes.

Ook was maandag geen goede dag voor pupje goud. Was er tot laat in de middag niets aan de hand, toen het ineens omsloeg. Heel zachtjes hoorde ik een pupje jammeren, dit bleek pupje goud te zijn. Ik heb hem op schoot genomen om eens te kijken wat er aan de hand was. Ik bemerkte dat zijn buikje erg gespannen was, misschien buikkrampjes, gasophoping of zelfs verstopping? Voorzichtig heb ik zijn buikje wat gemasseerd en daarna geprobeerd of ik hem wat kon stimuleren om te poepen. In eerste instantie liet hij alleen windjes en even later poepte hij, gelukkig! Hydra heeft het vervolgens over genomen en na een poosje lag hij ook weer tevreden te drinken bij Hydra. Phoe dat hebben we maar weer gehad, dacht ik.. Ongeveer half uur later zie ik ineens dat een pup zijn melk had uitgespuugd en daar zat goud luidt proestend. Hmm dit is niet goed en heb ik besloten om contact op te nemen met de dierenarts. We mochten langs komen en zo geschiedde dat we om 20.45 uur bij de dierenarts zaten. De dierenarts heeft hem helemaal bekeken en vond hem er goed uit zien, maar ook zij vond zijn buikje erg gespannen. Hij was ook wat rustiger dan voorheen, dus ergens zit hem iets niet lekker. Ze heeft wat kunnen masseren waardoor zijn buikje iets soepeler werd. Het is echter heel lastig om tot een diagnose te komen bij zo’n klein pupje, dus we hebben besloten vooral de symptomen te bestrijden en te kijken hoe het daarna gaat. Ons kereltje heeft een pijnstiller gehad voor de krampen en een injectie voor de maag en darmen. Daarnaast heeft hij een onderhuids vochtinfuus gehad met glucose om hem zo een buffer te geven voor de nacht. Als hij geen melk binnen houdt droogt een pupje snel uit. We hebben afgesproken dat mocht hij niet verbeteren ik in de ochtend direct om 8 uur weer zou bellen.

Diverse keren in de nacht hebben we hem aangelegd bij Hydra. In eerste instantie hield hij dat niet lang vol en werd hij ook makkelijk aan de kant gebuldozerd door een nestgenoot. Daarom lieten we steeds een andere pup de melkflow op gang brengen en zodra het toe schoot legden we ons manneke gelijk aan. Met onze handen probeerden we hem vervolgens wat te beschermen, zodat hij ook de kans kreeg wat te kunnen drinken. 

In de loop van de dag merkten we dat hij weer steeds kwikker en sterker werd. Hij was gelukkig geen gram afgevallen, maar stabiel gebleven op het gewicht van de dag ervoor. Aan het eind van de dag hoefden we hem ook nergens meer bij te helpen en deed hij alles weer zelf. 

Na deze wat roerige dagen kwamen we gelukkig in iets rustiger vaarwater. Mijn rug knapt gelukkig steeds meer op en pupje goud is volledig hersteld. 

We hebben ook halverwege de week de warmtelamp uit gedaan. Hydra en de pups leken er toch wel wat last van te hebben en dat hij uit was, was iedereen weer tevreden.

De tweede levensweek staat ook in het teken van de oogjes die open gaan. pupje groen en goud waren de eerste met kiertjes op maandag, waarvan groen uiteindelijk de eerste was met beide oogjes open. Onze flinke roze dame had geen haast, zij opende als laatste uiteindelijk haar oogjes. Het is leuk om te zien dat ze na een paar dagen wat helderder gaan zien. De pups konden ons al vinden op de reuk, maar nu kunnen ze ons ook zien.