De vrijdag verliep rustig, we merkten wel aan Sinai dat de pups begonnen in te dalen en dat ze bezig was met de naderende bevalling. Ze wilde vaak naar buiten, even plassen en poepen en gauw weer naar binnen. Maar uiteraard, tijdens het eten schooide ze er nog lustig op los. Iets wat ze tijdens de dracht veel heeft gedaan, bij de eettafel hopen op wat extra’s. Aan eten kwam ze overigens niets te kort, ze at vlak voor de bevalling inmiddels 1 kg Energique Vers vlees per dag op.

Omdat Sinai de vorige keer midden in de nacht beviel, hielden we rekening ermee dat ze dit mogelijk deze keer ook van plan zou kunnen zijn. Om daar rekening mee te houden besloten we die avond laat op bed te gaan en laat van bed te komen. Dat liep wel wat anders, laat werd het zeker, maar het werd er ook weer vroeg af. Vlak voor het slapen gaan ontdekten we dat het waterbed lek bleek te zijn en dus waren we om half 8 in de ochtend er alweer af. Het was in eerste instantie een onrustige nacht, Sinai heeft veel lopen rommelen in de werpkist afgewisseld met wat slapen. 

We waren er dus al vroeg af en aan het eind van de ochtend zag ik Sinai wat rillen. Dat is heel normaal en vaak een teken dat de bevalling ergens de komende 12 uur zich zal gaan aandienen. Bas en ik zijn omstebeurten even gaan liggen, om zo de batterij nog even extra op te laden. Tijdens het avondeten begon ze te rommelen in Scout zijn bench. Na het eten ben ik tegen 19.30 uur met haar in de pupkamer gaan zitten, omdat we het idee hadden dat de bevalling door ging zetten. Even netflixen tot ze zou beginnen, maar er was geen tijd om de laptop überhaupt te pakken. Want rond 19.45 uur verloor Sinai vruchtwater en waren we dan toch echt begonnen. Om 19.56 zag ik de eerste perswee en om 20.10 uur werd daar de eerste pup van Xyno en Sinai geboren. Een flinke reu van 454 gram en hij heeft het donkerblauwe bandje gekregen.

Sinai bleek het tempo er goed in te hebben, want om 20.23 uur kwam wederom een reutje ter wereld. Ook hij weegt 454 gram en heeft het groene bandje gekregen. 

Tegen 21.00 uur zagen we weer een perswee en om 21.06 uur kwam pupje nummer 3 ter wereld. Weer een reu en hij weegt 430 gram en heeft het lichtblauwe bandje gekregen. Omdat zijn navelstreng vrij heftig bloedde hebben we deze met een kocher (arterieklem) afgeklemd. Normaal wordt de navelstreng gekneusd doordat de moederhond de navelstreng doorbijt. Echter bij deze pup scheurde de navelstreng al door, voordat Sinai het kon doorbijten. Gelukkig hebben we veel middelen in huis om dit soort gevallen goed op te vangen.

Terwijl Bas ons lichtblauwe kereltje vast heeft, dient om 21.22 uur alweer een volgende pup zich aan. Uiteraard weer een reu, het zal ook niet haha. Hij weegt 418 gram en heeft het rode bandje gekregen.

Sinai last een pauze van een uur in, even snel naar buiten voor een plas en direct terug bij haar pups.

Om 22.35 uur komt pupje nummer 5 ter wereld. Natuurlijk een reu, hij weegt 430 gram en heeft van ons het paarse bandje gekregen. Rond 23.15 uur lijkt het alsof er weer een pupje aankomt, maar Sinai werkt een aantal placenta’s naar buiten. Ook dat moet gebeuren. Sinai krijgt van ons een kop met magere kwark, lekker verfrissend en goed voor de energie en het calcium gehalte.

Inmiddels zijn we zondag de 27e en vlak na middernacht wordt om 00.04 uur eindelijk het eerste teefje geboren. Ze weegt 414 gram en heeft van ons het roze bandje gekregen.

Inmiddels heeft Sinai het tempo wel wat naar beneden geschroeft. Rond 01.25 uur werkt Sinai er weer een placenta uit, om zo de weg vrij te maken voor de volgende pup. Om 01.37 uur komt namelijk het tweede teefje ter wereld. Ze weegt 388 gram en heeft van ons het gele bandje gekregen.

Ik heb Sinai haar buik even opgevoeld en er is duidelijk sowieso nog een pup te voelen. Om 02.41 uur komt de laatste pup ter wereld, en natuurlijk is dit weer een reu. Hij is de zwaarste van het stel en weegt 488 gram en heeft van ons het zilveren bandje gekregen. 

Sinai is tevreden met haar prachtige 8-tal en kleine 2 uur na de laatste pup heb ik haar een injectie oxytocine gegeven om de baarmoeder op te schonen. Ruim een half uur na de injectie zijn we begonnen met schoonmaken. Terwijl Bas de werpkist schoonmaakt en voorziet van een schoon vetbed, spoel ik Sinai haar achterhand even onder de douche af. Want zoals de foto’s wel illustreren, was dat geen overbodige luxe. Sinai genoot van het warme water en bleef super braaf staan. Belangrijk is wel dat we haar daarna goed droog maken, zodat de pups geen kou vatten. Op het moment dat ik klaar ben, is Bas ook alweer klaar met de werpkist. Gauw Sinai terug in de werpkist, pups erbij en kunnen ook wij eindelijk op het luchtbed gaan slapen. Van veel slapen is het uiteindelijk niet gekomen. Bij elk piepje zit je weer naast de kist, om te kijken of alles goed gaat.

Sinai en Xyno hebben 8 prachtige pupjes gekregen, 6 reutjes en 2 teefjes!