Wie zijn wij
Wij zijn Bas en Mariëlla en wij wonen met ons gezin in Gerkesklooster. Een Fries dorpje net aan op de grens met de provincie Groningen. In 2022 is ons eigen gezin uitgebreid met de komst van onze dochter Elynn.
Wij zijn lid van de Vereniging Zwitserse Witte Herder (VZWH). Aangesloten bij de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied in Nederland en de Federation Cynologique Internationale (FCI).
Hoe het begon
V.l.n.r. Golan, Mariëlla, Cas en Cosmo 2013
Sinds 2003 zijn Zwitserse Witte Herders al onderdeel van mijn leven (Mariëlla). 2e kerstdag 2003 werd namelijk onze allereerste Witte Herder geboren, Cas! Cas is geboren in Hongarije bij Erika Csobán van kennel White Angel Of Pici. Het is natuurlijk niet bij één witte gebleven, in 2005 kwam Golan en in 2009 kwam daar Cosmo bij.
Cas zijn karakter was groots. Met zijn sterke (eigen) will to please was hij een fantastische werk- en gezinshond.
Golan werd liefkozend puber genoemd door mijn moeder. Super zacht voor mens en dier. Golan is verschillende keren vader geworden.
Cosmo was onze zachte knuffelbeer, maar ook onze waker van huis en haard.
De start van onze kennel
In 2015 kregen Bas en ik de unieke kans om van dezelfde fokker als Cas weer een pup aan te schaffen. Ditmaal wilden we graag een teefje en dat werd nog even spannend toen Happy van 4 reuen en gelukkig ook nog 1 teefje beviel. Erika haar speciale meisje, wat waren we blij dat wij haar mochten hebben. De stamboomnaam werd toepasselijk: “Guardian Angel White Angel Of Pici”. Als baas van het nest verdiende ze een toepasselijke roepnaam, Hydra!
Wat een wereld hond, maar niet meteen. Deze pup was nergens bang voor en ons als baas had ze al helemaal niet nodig. Waar normaal een herder pup helemaal van uit zijn plaat gaat als je je verstopt achter een boom. Keek Hydra even om “oh ben ik nu alleen? Dan ga ik mooi deze kant op”. Net als Cas een hond met een sterke eigen wil, maar een hart van goud. Ik had na Cas nooit verwacht dat ik ooit weer een hond zou hebben waar ik zo’n sterke band mee zou hebben. Een echt zielsmaatje. Zo’n uitdaging dat ze als pup was, zo makkelijk was ze als volwassen hond. Jij vraagt, Hydra deed het. Ze kon overal mee naar toe en ging ook het liefst mee. Veel mensen herinneren haar doordat ze zo’n mooie verschijning had en het liefst bij iedereen op schoot zat.
Hydra mocht maar liefst 4 keer moeder worden, namelijk van onze A, B, D en F nest. Ze was een geboren moeder, streng maar rechtvaardig. Van Hydra hebben we diverse nakomelingen, waarvan Scout de bekendste is. Van Hydra haar laatste nestje hebben we Bucky aangehouden. Bucky is inmiddels goedgekeurd en met haar hopen we de lijn van Hydra verder te mogen zetten.
Hydra heeft in 2023 drie keer meegedaan aan een hondenshow. Een natuurtalent en wat had ze er een lol in, wij samen! Hydra behaalde fantastische resultaten en mocht zich in een record tempo Nederlands Kampioen en Nederlands Veteranenkampioen noemen.
Helaas hebben we veel te vroeg en veel te snel afscheid moeten nemen van Hydra. Zo’n sterke hond, mentaal en fysiek. Nooit ziek, nooit een poot mis gezet. Als je mij zou vragen, welke hond wordt 15? Dan had ik zonder na te denken Hydra gezegd. Maar kanker kent geen leeftijd… we missen haar enorm.
In 2016 werd Golan wederom vader en deed zijn dochter Sinai haar intrede in ons gezin. Compleet andere hond als Hydra. Als pup een echte spring in ’t veld. En waar Hydra een mooie forse teef was, is Sinai meer een sportief type. Ruim 7 kilo lichter en een stukje kleiner, maar Sinai staat zeker “haar mannetje” wel. Net als Hydra is Sinai stabiel, makkelijk overal mee naar toe te nemen, maar wel met minder werkaanleg dan Hydra. Sinai heeft haar wilde haren grotendeels wel verloren, maar zodra ze met de rest kan ravotten dan komt haar jeugdige snelheid weer boven drijven.
Sinai heeft 3 keer moeder mogen worden, namelijk van ons C, E en G nest. Van haar eerste nestje hebben we Kona aangehouden, met haar zetten we de lijn van Sinai (en Golan) weer voort. Uit Sinai haar tweede nestje komt Bamboo een goedgekeurde dekreu.
De volgende generatie
Kona is dus bij ons geboren, als dochter van Sinai en haar Tsjechische lover Casper. Voordat we zelf wisten dat het teefje met het lila bandje zou blijven, had Kona ons al uitgekozen. Kona is een bijzondere hond, op de cursus als een echte durfal overal op en over. Heel sociaal en vooral heel zacht van karakter. Helaas heeft Kona een hele nare ervaring gehad op de hondenschool, waardoor ze nu gereserveerd is naar vreemde mensen. Ze kijkt even de kat uit de boom, laat van zich horen, maar zodra ze beseft “deze mensen zijn oké” komt ze graag kennis maken.
Kona is net als Hydra en Sinai goedgekeurd voor de fok en inmiddels moeder van ons H nest.
Scout, ongewild, onze beroemdste hond. Scout is geboren als zoon van onze Hydra. Alhoewel de intentie als fokker altijd het fokken van gezonde pups is, heb je soms ook gewoon pech. Hoe goed je het ook wilt doen, je ontkomt er niet aan dat er soms wel wat mis is met een pup. Zo ook Scout, eerst geborene van een nest van 9.
Op 7 weken gediagnosticeerd met megaoesophagus (slokdarmverlamming) is hij uiteraard gewoon bij ons gebleven. Tot op het bot verwend nu een hele kerel die genezen is van zijn aangeboren aandoening. Wie had dat gedacht! En dankzij onze wil om hem een kans te geven, hebben we kunnen laten zien dat pups zoals Scout echt wel een toekomst kunnen hebben. Hierdoor is het advies van de dierenarts, het behandelprotocol van deze aandoening en het toekomstperspectief al zoveel verbeterd. We blijven het onderzoek naar megaoesophagus onvoorwaardelijk steunen. En uiteraard ook iedereen die er vragen over heeft, of zelf een pup met deze aandoening heeft voorzien van de juist informatie.
Met Scout wordt uiteraard niet gefokt, hij is gek op de pups en de beste vriend van onze dochter. Scout mag iedere week zijn kunsten vertonen in de balans en coördinatie lessen.
Een dochter van Hydra om mee verder te kunnen, ik wilde het zo graag. Na het nest van Scout zag ik het even somber in, maar na vele aanmoediging van familie, vrienden en ook onze dierenarts hebben we Hydra een laatste keer laten dekken. Alsof het zo moest zijn kreeg Hydra 2 reutjes en maar liefst 4 teefjes om uit te kiezen. Met 6 weken had ik eigenlijk mijn oog al laten vallen op het teefje met het gele bandje. Na de karaktertest en groen licht na het slokdarmonderzoek hebben we definitief gekozen voor dat mooie meisje.
Toen Joyce zich aanmeldde voor een pup van ons, wilde ze graag een reu. De naam had ze al bedacht, Bucky. Na wat gesprekken met elkaar te hebben gevoerd was Joyce helemaal enthousiast om gastgezin voor ons te worden. Wij helemaal blij, want wij hadden zelf echt geen mogelijkheid om een pup aan te houden. Een week voordat Joyce pupje geel mee naar huis zou nemen, belde ze. Probleem, ze kon namelijk echt geen leuke naam voor een teefje bedenken. Bij de naam Bucky denk je misschien niet meteen aan een teefje, maar maakt dat Bucky veel uit? Tuurlijk niet!
Bucky woont dus bij Joyce en is verbonden aan onze kennel om in de toekomst mee te fokken. Buck heeft een fijn stabiel karakter en ze is mega snel! Ze is inmiddels volledig goedgekeurd voor de fok en we kunnen niet wachten om haar eerste pups te mogen verwelkomen.
